Η έκδοση 0,54 εκδόθηκε το Φεβρουάριο του 1996 και είχε μια μεγάλη επίδραση ως το πρώτο πραγματικά επαγγελματικό πρόγραμμα επεξεργασίας της εικόνας. Αυτό ήταν το πρώτο ελεύθερο πρόγραμμα που θα μπορούσε να συναγωνιστεί με μεγάλα εμπορικά προγράμματα επεξεργασίας της εικόνας.

Η έκδοση 0,54 ήταν μια βήτα έκδοση, αλλά ήταν τόσο σταθερή που μπορούσατε να τη χρησιμοποιήσετε για καθημερινή δουλειά. Όμως, ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της 0,54 ήταν ότι η εργαλειοθήκη (οι πλευρικές γραμμές, τα μενού, τα πλαίσια διαλόγου, κλ.) κατασκευάστηκε σε Motif, μια εμπορική εργαλειοθήκη. Αυτό ήταν ένα μεγάλο μειονέκτημα για συστήματα όπως το «Linux», επειδή έπρεπε να αγοράσετε το Motif εάν θέλατε να χρησιμοποιήσετε το γρηγορότερο δυναμικά συνδεμένο GIMP. Πολλοί προγραμματιστές ήταν επίσης σπουδαστές που έτρεχαν Linux και δεν μπορούσαν να αγοράσουν το Motif.

Όταν το 0,60 εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1996, ήταν κάτω από την ανάπτυξη S και P (Spencer and Peter) για τέσσερις μήνες. Τα κύρια προγραμματιστικά πλεονεκτήματα ήταν οι νέες εργαλειοθήκες, GTK (εργαλειοθήκη GIMP) και gdk (GIMP σχεδιαστικό εργαλείο), που εξαφάνιζε την εξάρτηση από το Motif. Για τους καλλιτέχνες γραφικών, το 0,60 ήταν γεμάτο με νέα χαρακτηριστικά όπως: βασικές στρώσεις, βελτιωμένα εργαλεία βαφής (δειγματοληψία υποεικονοστοιχείων, διάκενο πινέλου), ένας καλύτερος αερογράφος, καταστάσεις βαφής, κλ.

Η έκδοση 0,60 ήταν απλά μια έκδοση προγραμματιστών και δεν προοριζόταν για πλατιά χρήση. Χρησιμοποιήθηκε ως μέσο για την 0,99 και την τελική έκδοση 1,0, έτσι λειτουργίες και βελτιώσεις μπορούσαν να ελεγχθούν και να απορριφθούν ή να αλλάξουν. Μπορείτε να θεωρήσετε την 0,60 ως άλφα έκδοση του 0,99.

Τον Φεβρουάριο του 1997, εμφανίστηκε η έκδοση 0,99. Μαζί με άλλους προγραμματιστές, S και P έκαναν πολλές αλλαγές στο GIMP και προσέθεσαν ακόμα περισσότερα χαρακτηριστικά. Η κύρια διαφορά ήταν το νέο API (διεπαφή προγραμματισμού εφαρμογής) και το «PDB», που έκανε δυνατή τη συγγραφή σεναρίων· Τα Script-Fus (ή μακροεντολές) μπορούσαν τώρα να αυτοματοποιήσουν πράγματα που κανονικά θα κάνατε με το χέρι. Το GTK/gdk είχε επίσης αλλάξει και τώρα λεγόταν GTK+. Επιπλέον, το 0,99 χρησιμοποιούσε μια νέα μορφή επεξεργασίας μνήμης βασισμένης σε παράθεση που έκανε δυνατή τη φόρτωση τεράστιων εικόνων στο GIMP (φόρτωση μιας εικόνας 100 MB στο GIMP δεν είναι πρόβλημα). Η έκδοση 0,99 επίσης εισήγαγε έναν νέο εγγενή τύπο αρχείου του GIMP που λεγόταν XCF.

Το νέο API έκανε πραγματικά εύκολο να γράψετε επεκτάσεις και πρόσθετα για το GIMP. Πολλά νέα πρόσθετα και επεκτάσεις εμφανίστηκαν για να κάνουν το GIMP ακόμα περισσότερο χρήσιμο (όπως το SANE, που ενεργοποιεί τη σάρωση άμεσα στο GIMP).

Το καλοκαίρι του 1997, το GIMP έφτασε στην έκδοση 0,99.10 και S και P να αποσύρουν την περισσότερη από την υποστήριξη τους αφού αποφοίτησαν και άρχισαν δουλειά. Όμως, οι άλλοι προγραμματιστές του GIMP συνέχισαν κάτω από την ενορχήστρωση του Federico Mena να κάνουν το GIMP έτοιμο για τη φορά αυτή.

Το GTK+ αποχωρίστηκε από το GIMP το Σεπτέμβρη του 1997. Το GTK+ αναγνωρίστηκε ως μια εξαίσια εργαλειοθήκη και άλλοι προγραμματιστές ξεκίνησαν να το χρησιμοποιούν και να χτίζουν τις δικές τους εφαρμογές.

Το GIMP πέρασε σε κατάσταση παγώματος τον Οκτώβριο του 1997. Αυτό σήμαινε ότι κανένα νέο χαρακτηριστικό δεν θα προστίθετο στις βιβλιοθήκες και το πρόγραμμα του πυρήνα του GIMP. Το GUM (εγχειρίδιο χρηστών του GIMP) έκδοση 0,5 επίσης εκδόθηκε νωρίς τον Οκτώβριο του 1997. Η εργασία ανάπτυξης συνεχίστηκε για να γίνει το GIMP σταθερό και έτοιμο για την έκδοση 1,0.