 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
:= γίνεται απόδοση τιμής σε μία μεταβλητή. 
Στην αρχή της συνεδρίας η μεταβλητή
 a είναι αλγεβρική. Όμως μετά την εντολή 
a:=3, η μεταβλητή a θα αντικατασταθεί με 3 σε όλους 
τους επόμενους υπολογισμούς, 
και το a+1 επιστρέφει 4. 
Το Xcas διατηρεί όλα τα περιεχόμενα της συνεδρίας μας. Εάν έχει 
αποδοθεί μία τιμή στην μεταβλητή 
a και μετά θέλουμε να την ξανακάνουμε αλγεβρική χρησιμοποιούμε
 την εντολή purge(a). 
  
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τα εξής :
:= που ορίζει την απόδωση τιμής,
== που είναι ένα τεστ ισότητας 
δύο παραστάσεων και επιστρέφει 1 ή 0 (1 για αληθές και 0 για ψευδές), 
= που χρησιμοποιείται για τον ορισμό μίας ισότητας.
a==b a:=b a==b solve(a=b,a) solve(2*a=b+1,a)Με την εντολή
assume μπορούμε να κάνουμε ορισμένες υποθέσεις 
για μία μεταβλητή, π. χ. assume(a<0). Μία 
υπόθεση είναι μία ειδική μορφή απόδοσης τιμής διότι παρά το γεγονός ότι,
στους επόμενους υπολογισμούς, η μεταβλητή δεν αντικαθίσταται 
εν τούτοις η υπόθεση χρησιμοποιείται στο μέτρο του
δυνατού. Για παράδειγμα, με την υπόθεση a<0 που 
έχουμε κάνει, η εντολή 
abs(a) επιστρέφει  
-a, την απόλυτη τιμή της μεταβλητής 
a.
sqrt(a^2) assume(a<0) sqrt(a^2) assume(n,integer) sin(n*pi)Η συνάρτηση
subst επιτρέπει να αντικαταστήσουμε μία μεταβλητή 
σε μία παράσταση με έναν αριθμό ή μία άλλη παράσταση, 
χωρίς να γίνεται απόδοση τιμής στην μεταβλητή αυτή.
expression:=a^2-1 subst(expression,a=1) subst(expression,a=sqrt(b-1)) expression
Σημείωση: Έστω ότι στην μεταβλητή b έχει 
αποδοθεί η λίστα [1,2,3,4,5] (δηλαδή εκτελέσαμε την 
εντολή b:=[1,2,3,4,5]) και έστω ότι θέλουμε να τροποποιήσουμε 
την λίστα αυτή ώστε το πρώτο στοιχείο της να γίνει 5 και το 
τελευταίο 1. Υπάρχουν δύο τρόποι να γίνει αυτό:
:= εκτελούμε τις εντολές: 
b[0]:=5 και b[4]:=1. Ο τρόπος αυτός όμως μπορεί να 
γίνει χρονοβόρος διότι με κάθε εντολή αντιγράφεται η λίστα.
=< εκτελούμε τις εντολές: 
b[0]=<5 και b[4]=<1. Ο τρόπος αυτός είναι πολύ 
γρήγορος διότι απλά τροποποιείται η υπάρχουσα λίστα.
 
 
 
 
 
 
 
 
